Oud En Afgedankt Lyrics - Singles - Borsato Marco

Oud en afgedankt 

In een straatje zonder bomen 

Zit ze voor het raam 

Door niemand serieus genomen 

Oud en weggedaan 

Zelfs door haar eigen zonen 

Die met hun vrouw en kinderen 

Vier straten verder wonen 

Allen met haar verjaardag 

Dan komen ze nog aan 

Maar vorig jaar toen zijn ze 

Na een uur al weggegaan 

Oud en afgedankt 

In een flat met kleinen ramen 

Herkent hij de gezichten wel 

Maar herinnert zich geen namen 

En hij zou wel willen schreeuwen 

Van de eenzaamheid en pijn 

Z'n einde is z'n troost 

Want dan zal alles anders zijn 

Afhankelijk en eenzaam 

Niet in de maatschappij 

Rennen we in sneltreinvaart 

Aan hem en haar voorbij 

We denken niet aan later 

En houden ze maar klein 

Totdat we zelf ook oud 

En heel erg eenzaam zullen zijn 

Oud en afgedankt 

Slijt hij z'n tijd met dromen 

't bezoekuur is voorbij 

En ze zijn weer niet gekomen