De Drie Klokken Lyrics - Singles - Bob Scholte

Verscholen tussen 't groen der bomen 

Ligt ver van hier een klein gehucht 

Daar wordt een jongetje geboren 

De sterren twink'len in de lucht 

Zijn moeder kust hem in vervoering 

Er werd zo op zijn komst gehoopt 

Morgen brengt men hem vol ontroering 

Naar 't kerkje waar hij wordt gedoopt 

En de bronzen klokken luiden 

Blijde klonk hun fantasie 

En zij duiden door hun luiden 

Op een welkomst-melodie 

Een wereldburger is gekomen 

Een nieuw leven in 't heelal 

Nog onschuldig onbedreven 

Maar door liefde reeds omgeven 

In dit aardse tranendal 

Na jaren, tussen 't groen der bomen 

Daar in dat dorpje, ver van hier 

Werd 't jongetje een stoere kerel 

Zijn houding is zo trots en fier 

Want hij vond de vrouw van zijn leven 

Zijn mooiste droom komt weldra uit 

Morgen leidt hij haar voor 't altaar 

En dan is zij z'n liefste bruid 

En de bronzen klokken luiden 

Blijde klonk hun fantasie 

En zij duiden door hun luiden 

Op een huw'lijksmelodie 

Door 't uitgesproken jawoord 

Zijn zij voortaan man en vrouw 

Zullen zij hun verder leven 

Samen strijden, samen steven 

Steunend op hun woord van trouw 

't Is avond en rust heerst er op aarde 

Als in datzelfde klein gehucht 

Een man, die 't leven gaat verlaten 

Weer twink'len sterren in de lucht 

Zijn stervensuur is aangebroken 

Een stem zegt zacht: " 't Is volbracht" 

Door kind en vriend wordt hij gezegend 

En naar z'n laatste rust gebracht 

En de bronzen klokken luiden 

Droef hun klank van fantasie 

En zij duiden door hun luiden 

Op een afscheidsmelodie 

Het mysterie van 't leven 

Is 't komen en 't gaan 

Altijd trillen mensenharten 

't Zij van vreugd', 't zij van smarte 

Als de bronzen klokken slaan 

De klokken slaan